به سایت آزمایشگاه پردازش تصویر دانشگاه علم و صنعت ایران خوش آمدید. این آزمایشگاه در سال 1385 در دانشکده کامپیوتر تحت سرپرستی آقای دکتر سریانی پایه گذاری شد. زمینه فعالیت این آزمایشگاه در حوزه‌های مختلف پردازش تصویر و بینایی ماشین می‌باشد که برخی از موضوعات آن به شرح زیر است:
شناسایی رفتار، به رفتارهای پیچیده انسان و تحلیل خودکار فعالیت‌های انجام شده توسط انسان اشاره می‌کند. منشا حرکات می‌تواند به صورت جابجایی یا تغییر حالت هر عضو بدن باشد، اما معمولا از دست یا صورت استفاده می‌شود. در حال حاضر تمرکز در این زمینه شامل تشخیص احساسات از طریق چهره و تشخیص حرکات دست و پا می‌باشد. به عنوان مثال سامانه‌های نظارتی در اماکن عمومی باید قادر به تشخیص رفتار افراد مشکوک باشند. همچنین سامانه‌های رابط بین انسان و رایانه می‌توانند با تشخیص رفتار کاربر به ارتباط رایانه و کاربر کمک کنند. علاوه بر این موارد الگوریتم‌های بسیاری برای استفاده از دوربین و بینایی رایانه‌ای ساخته شده‌اند تا بتوانند زبان اشاره را تفسیر کنند.
امروزه استفاده از تصاویر پزشکی برای تحلیل و تشخیص بسیاری از بیماری‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرند. با این حال تحلیل چنین تصویرهایی غالبا نیازمند استفاده از یک متخصص است که علاوه بر زمانگیر و هزینه‌بر بودن دارای خطاهایی نیز می‌باشد. در سال‌های اخیر تلاش‌ها و پیشرفت‌های مهمی در عرصه پردازش تصاویر پزشکی به منظور ارائه سیستم‌هایی خودکار جهت تشخیص بیماری‌های مختلف ارائه شده است. چنین سیستم هایی علاوه بر اینکه امکان پردازش تصاویر پزشکی را در حجم زیاد و با حداقل زمان و هزینه فراهم می‌کنند، از خستگی و ضعف‌های دیگری که شخص تشخیص دهنده می تواند دچار شود نیز مبرا هستند.
بینایی ماشین 3بعدی حوزه پراهمیتی از بینایی ماشین است که اطلاعات 3بعدی را از چند تصویر دیجیتال (حداقل 2 تصویر) با زوایای دید متفاوت از یک صحنه استخراج می‌کند. در حالت معمول با استفاده از روابط هندسی می‌توان با مقایسه دو تصویر از دو زاویه دید متفاوت از یک صحنه، اطلاعات مربوط به عمق تصویر را نیز به صورت نسبی محاسبه کرد. چیزی شبیه به اتفاقی که در دو چشم انسان رخ می‌دهد. این حوزه کاربردهای علمی و صنعتی فراوانی دارد. در علم رباتیک برای استخراج موقعیت 3بعدی اشیاء اطراف و یا حتی برای ناوبری آن از روش‌های بینایی ماشین 3بعدی استفاده می‌شود. بازسازی سه بعدی از دیگر کاربردهای این مبحث است که در آن با استفاده از مجموعه چند تصویر یک ابر از نقاط 3بعدی تشکیل می‌شود.
در سال‌هاي اخير، به دليل گسترش نياز به بازيابي بهينه تصاوير در پايگاه‌هاي داده حجيم نظير شبکه جهاني اينترنت، تحقيقات گسترده‌اي در زمينه بازيابي تصاوير صورت گرفته است. سیستم های بازیابی تصویر مبتنی بر محتوا وظیفه استخراج تصاویر به صورت اتوماتیک و با استفاده از مفاهیم دیداری نظیر رنگ، بافت و طرح بندی تصویر را بر عهده دارند.
